با تقدیم عرض سلام.
مهم نیست که
چقدر تحصیل کرده‌ای
چقدر با استعدادی یا
چقدر ثروتمندی...
نوع خوراک و رفتار با بدنت
خود ، همه چیز را راجع به تو میگوید...
......................................................................................
پرندگانی که در قفس
به دنیا آمده اند
تصور میکنند
پرواز یک بیماریست...!
......................................................................................
بار خدایا " ما تا کنون در گمراهی بزرگی بوده ایم ! ما فریب اهریمن را خورده ایم ! پدران و اجداد ما نیز چنین
کرده اند ! { ما غذای مرده و کشته شده و سوخته را می خوریم ! به عبارتی " دیگر ما مرده خوار و قاتلیم که
روزانه مقدار زیادی { خاکستر } می خوریم ! آیا شایسته ماست که خاکستر خوار باشیم ؟ } اکنون ما را ببخش و
پاکیزه نما " و یاری فرما تا در این نهضت مقدس زنده خواری " پابرجا بمانیم و موفق شویم و بتوانیم
دوستان و اقوام خویش را نیز آگاه سازیم.
خدای دانا و توانا برای هیچکس بیماری و مرگ مصنویی نخواسته است و غذای طبیعی و سالم او را خلق کرده
و در { طبیعت } گذارده است " اکنون که در هر کوی برزن شاهد اینهمه میوه های و سبزی های گونا گون
هستیم" آیا دیگر سزاوار است برای سیر کردن شکم خود " حیوانات را کشته و پخته و با هزار جور ترفند مضر
{ مثل سرخ کردن } " آنرا به اصطلاح خوشمزه { کاذب } کرده " تناول کنیم و آنگاه ابتدا { به به و چه چه } کرده
و سپس بیمار شده و آنگاه از خدا گله و شکوا کره که چرا من بیمار شده ام ؟؟؟
به‌طور کلی این یک اشتباه بزرگ و تأسف‌آوری است که از یک ماده‌ی مصنوع و یا یک نوع غذای بخصوصی انتظار
مداوای بیماری را داشته باشیم و با وجود این، انسان همین اشتباه ساده را طی قرن‌ها مرتکب شده است. اصولاً در
جهان ماده‌ای وجود ندارد که بتوان آن را برای مداوای امراض بکار برد. بیماری‌ها علل اصلی دارند که با از بین بردن
این علل کلیه‌ی بیماری‌ها خود به خود ریشه‌کن می‌شوند و این علل عبارتند از مصرف غذاهای مُرده و مواد سمی و
شیمیایی.
اغلب دیده می شود به کار بردن لفظ "مُرده خواری" یا الفاظ دیگری نظیر "لاشه خواری" برای کسانی که گوشت حیوانات را می خورند باعث ناراحتی آن ها شده و این گونه عبارت ها را نوعی توهین به خود محسوب می
کنند! اما همانطوری که آوانسیان گفته این ها حقایقی هستند که باید مرتباً تکرار شود تا مردم متوجه کار اشتباه خود
بشوند. بدن ما و تک تک ارگان ها و اعضای آن با میلیارها سلول زنده و هوشمند ساخته شده که همه ی آن ها برای این
که وظیفه ی خود را به درستی انجام دهند احتیاج به غذای زنده دارند.
امتحان این که حرارت آتش، آنزیم ها و خواص حیات بخش گیاهان را از بین می برد و آن ها را تبدیل به مواد مُرده و
بی جان می کند اصلاً کار سختی نیست و هر کسی از شما می تواند در این مورد با یک آزمایش ساده شخصاً تحقیق
کند. مثلاً مقداری غلات یا حبوبات را انتخاب کرده و آن ها را به دو دسته تقسیم کنید. دسته ی اول را ابتدا چند دقیقه
در آب جوش بیندازید اما دسته ی دوم را حرارت ندهید. سپس هر دو نمونه را حدود 12 تا 15 ساعت در آب خیس داده
و بعد با خالی کردن آب ظرف و مرطوب نگاه داشتن دانه ها اجازه دهید تا جوانه بزنند (مانند کاری که برای تهیه ی
سبزه ی عید نوروز انجام می دهید). در این صورت خودتان شخصاً متوجه می شوید که کدام نمونه زنده و کدام نمونه
مُرده است. نمونه ای که قابل جوانه زدن و رُشد کردن نباشد مُرده است.
موفق باشید. جعفر
کانال خام گیاه خواران اصفهان
isfahanvegans@
