اسلام و گیاهخواری ( قسمت ۱)



والتین و الزیتون


و هذا البلد الامین


لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم


ثم رددناه اسفل سافلین


سوگند به انجیر و زیتون


و این شهر امن


که انسان در اعتدالی نیکو آمد


در قرآن به گیاهان سوگند خورده شده است


و هیچ کجا نگفته سوگند به کباب


وقتی شهر امن می شود که ابتدا نام گیاهان آورده شده و سپس اعتدال انسان


وقتی اسفل سافلین می شود که از غریزه و خوراک گیاهی دور شده است


کسانی هستند که لای قرآن را هم باز نمی کنند ولی وقتی موقع کشتار حیوانات و شکم چرانی می شود یاد دین و گوشتخواری می افتند!


سوره حمد را هم به زور می خوانند


رهبران مذهبی و عرفا در تمام جهان از آزار و خوردن حیوانات دوری می کرده اند


عیسی گفت حیوانات را نکشید و خون نریزید


موسی آنقدر از گیاهان خورده بود که سبزی از شکمش پیدا بود


علی بین ابی طالب گفت: لا تجعلو بطونکم مقابر الحیوانات


شکم های خود را گورستان حیوانات نکنید


و خود نان و نمک می خورد


چاه حفر می کرد برای نخلستان


بودا نکشتن و بی آزاری را راه خود اعلام کرد


زرتشت گفت: حیوانات را نکشید که این کاری نفرین شده است


محمد گفت: نهی عن قتل کل ذی روح الا ان یوذی


از کشتن هر جانداری دوری کنید مگر اینکه سبب آسیب شود (کنز العمال)


یک موقع ببری مثلا حمله کرد اول او را به طریقی دفع کنید و اگر واقعا چاره ای نبود، به این شکل و حالا ببر کجا بوده؟


بسیار آیات در قرآن هست که از خوراک حقیقی انسان که گیاهان باشند تاکید آشکار دارد


و حتا بهشت را با گیاهان وصف می کند


اکنون در بهشت زمین هستی ولی آیا آن را می بینی؟


وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّیْحانُ


گیاهانی خوشبخو و دلپذیر



 فَاکِهَهٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِِ


آیا میوه ها را نمی نگری و این نعمت را نمی دانی



جَعَلَ لَکُمُ الأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّکُمْ


زمین چون بستری گسترده و باران از آسمان ریخته و گیاهان رزق و خوراک شما هستند



وَأَنزَلَ لَکُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاء فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَهٍ مَّا کَانَ لَکُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا


 آبی فرو بارید که بدان بوستانهای خرم و شادی ‌آفرین روییدند



حَبَّهٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَهٍ مِّئَهُ حَبَّهٍ ٌ


 دانه‏اى است که هفت خوشه، برویاند و در هر خوشه صد دانه باشد


فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ کُلِّ شَیْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاکِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِیَهٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَیَنْعِهَ


هر روییدنی بیرون آمد و از آن سبزه‌ای گیاهی که از تخم روییده و ساقه و شاخه تولید کرده، پدید آمد از آن گیاه سبز دانه‌های بر هم نشسته و درهم رسته و از شکوفه ها، خوشه‌هایی نزدیک به هم و بوستانهایی از  رنگ و مزه ، آن گاه که بار دهد و به رسیدن آن بنگرید



وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناء تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَ صِبْغٍ لِلاکِلینَ


و آن درختی که ثمره اش خورش شماست



فلینظر الانسان الی طعامه


پس انسان باید به خوراک خود بنگرد



فانبتنا فیها حبا


عنبا و قضبا


و زیتونا و نخلا


و حدایق غلبا


باغ ها و خوراکی نیکو




وَهُزّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا


وقتی مریم درد زایمان داشت و باردار و گرسنه و درمانده بود


و می گفت: کاش قبل از این مرده بودم و کاملا فراموش می شدم


اما به نزدیک درخت خرما رفت و تناول کرد، آنگاه  آرامش پیدا کرد


اگر بخواهیم آیات را بنویسیم بسیار طولانی هست و این نشانه های روشن برای کسانیست که به خوراک خود بیندیشند


کانال خام گیاه خواران اصفهان‌

       .isfahanvegans@